Sahi, kaç yaşında büyümeyi bıraktım ben?
Bir çocuğun ismini deftere kazıdığı gün gibi yakındı oysa her şey.
Sana anlatamadıklarımı
bu şiire sarıp yastığımın altına koymuştum
Doğduğum gün kadar kırgındım hayata.
Bir mendil gibi düşüyorsun cebimden,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Şiir bir nevi okuru ile konuşmak ve kendi duygularını anlatmaksa güzel bir örneğini beğeni ile okudum
Kutlarım.
mum ışığıı üstüne örtüp
gececil haykırışlara sarılmak..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta