Biri Şiiri - Ceren Aydın

Bak etrafına
Gör bak, fark et
Yerli yerinde hayat
Herkesin bir derdi kendine yeter
Orta şekerli kahve tadında
Sahilde çay bahçesinde
Okunan gazete
Balıklara atılan ekmek
Okula giden çocuk
İşe giden ebeveyn

Hayat devam ederken
Hep bir şey eksik
Daima ve herkeste
Aklında olan biri
Gönlünde taşıdığı biri
Unutamadığı biri
Eskilerde kalan biri
Bütün mesele her birimizin zamanında o birini aramak değil miydi?
Aşk…
Hayatın tadı tuzu
Elma şekeri
Yaşam kaynağı
Ruhun tamamlanması
Bir olmak
Nefes almak
Onsuz yaşayamamak

Oysa hayat nasılda engin bir okyanus
İstediğimiz her şeyi bize veren
Sonrasında oturup izleyen
Kendi tercihlerimizin, seçimlerimizin, beceriksizliklerimizin
Ya da adı her ne ise ne
Çıkmazlarımızı, yalnızlıklarımızı yüzümüze vuran
Bahanelerin arkasına saklanmamıza gülen
Kadına kader, kısmet diyip
Elimizi kolumuzu bağlayan

Bugün en yakın arkadaşımdan aldığım telefon ile yine ve yeniden
Bana aşkı sorgulattı
Düşünceler aktı sel gibi
Herkes çıplak bedenler ile adı aşk olmayan birlikteliklerden sıkılmış
İçinde buram buram özlem, hasret, samimiyet, duygu yükü olan
Gerçek aşkı arıyor
El ayak çekilince,
Çocuklar okula gidince
Evde bir başına kalınca
Dostluk yetmiyor
Hayat arkadaşın şahit oluyor
Gözlerinin önünde
Seyrediyor
O eriyor içten içe
O mutsuz yüreğinin köşesinde
Derin bir sızısı
Bir buruk gülümsemesi
Bir derin nefesi
Gözlerinin buğusu
Hep O biri orada
Arada bir gelse misafir olsa da
Dost, arkadaş ana bana yetmiyor
Çünkü gönül gerçek aştan vazgeçmiyor

Zaman unutturmuyor,
Sadece alışıyorsun onsuz yaşamaya
Eskisi gibi de taze kalmıyor acın,, hasretin, özlemin
Hepsi bir pandoranın kutusuna saklı
Bilgisayar başında bir link kadar yakın bir o kadar uzak

Herkes hep o birini arıyor
Bazıları bulacak kadar şanslı
Bazıları bulup da kaybedecek kadar korkak
Bazıları bahaneler diyarının şahı
Bakış açınızın dışına çıkmamakta kararlıysanız,
Herkese, hepinize saygı duyuyorum.
Ne yapalım kısmet…
Ne diyordu Şems;
Olduğu kadar, olmadığı kader…

(11.11.2014./Ada)