Bir gün çıkageldi...
Ellerinde tüm şehir...
Yüreğinde çocukluguyla....
Ben yalnızlığımla uğraşırken karanlıklardan kendimi çıkarmak isterken ....
Karşıma oturdu....
Gözleri bana baktı...
Bemim içimden yara aktı....
Konuştu önce ...
Ben baktım....
O konuştukça ben deniz oldum....
O konuştukça kar oldum yağmur oldum...
Gökkuşağı oldum...
Ben onun gözlerine baktım yaz oldum.....
Kalktı el sıkıştık....
Gel diyesi vardı’ ben gidemedim....
Ama bemin de ‘kal’ diyesim vardı söyleyemedim.....
Sadece sustuk .....
Gözleri söyledi bana ‘sonra diye....
Gözlerim söyledi ona ‘gitme’ diye...
Sustuk…..
Gitti...
Arkasından donakaldım...
Beyaz bir sayfa önümde kalemi aldım....
Satırlar kendini yazmaya başladı.....
Ona dair kendime ait....
GELECEK MİSİN.......tek satır....tek cümle.....
Ve kendime söyledim
Umutsuz yüreğime seninle mutluluk yağacak.......
Taki başka geleceğin bir sefere kadar…
Seni beklemekteyim....
Kayıt Tarihi : 19.1.2020 21:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!