Mah cemalim hazan düşerde solar,
Geçer bahar yazım güz olur birgün.
Cismi cesedime topraklar dolar,
Bedenim bir hayal iz olur birgün.
Şiir yazdım ilim irfan okura,
Sözüm cevher satmam tunç’a bakıra,
Can cesetten gider konur çukura,
Örtülür üstümüz düz olur birgün.
Hakk’ı terk eyleyen kör cahil nadan,
Bir hüner kazanmaz nefreti güden,
Bize karez ile iftira eden,
Yanar ciğerleri köz olur birgün.
Sözüm esirgemem özüm huyumdur,
Düşman dost olur mu dostum hayımdır,
Namerde mert demem benim huyumdur,
Kalleşe dokunur söz olur birgün.
Derdiyâr’dır Yüce Mevlâ’yı ananım,
El açıp ta kapısına konanım,
Yaşar iken saramadım cananım,
Ahrette kavuşsam az olur birgün.
Kayıt Tarihi : 17.2.2011 11:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!