Birgül Kızılkaya Şiirleri - Şair Birgül ...

KAOS-2

Gün gelir,doğarsın çığlık çığlık;
Nereden, nasıl, nereye
Geldiğini bilmeden,şaşkınlık dolu

Karmakarışık yağıyor
Kar taneleri.
Tıpkı düşlerim gibi.
Ama toplandıkları yer aynı
Yine düşlerim gibi.

KEDER

Dönüpte kederle bakma geriye
Sonbahargüneşi batmak üzere.
Sararmış yapraklar,örtmüş her yanı
Gecenin karanlığı,çökmek üzere.

Bilir misin,
Her gece, düşlerimde yaşadığını?
Karanlığın ötesinden
Geceme
Bir ay gibi doğduğunu,
Güldüğünü…

BAHT
Sende şu bahtın yeline karşı
Bağrını açıpta yürüyabilsen.
Zamanın çarkı döner üstünde,
Uzatıp elini bir tutabilsen.

Gecenin düşündürdükleri yazılarımın ilkini anımsıyorum da; yine Nisan ayında yazmıştım. Bir iğde çiçeği kokusu ile başlayan yolculuk, rahmetli annemin vefatına kadar uzanmıştı…
Bu gün de aşk konusu takıldı aklıma. Belki paylaşılan minik özlü sözler ve bu sözlerin bol miktarda kullanılmasıydı bu takılmaya neden olan şey. Sevgi, büyük bir ihtiyaçtı, ama aşk?
Aşk ne olabilir ki diye düşündüm önce. Ya da ara ara hissettiğimiz duygunun adı aşk mıdır? Şarkıda söylenen, şiirde dillenen, tuvallere aktarılan aşk ne olabilirdi ki?
Belki, insanın duygusal bir canlı olması, aşkı bu kadar karmaşık hale getiriyordu.
İnsanlar ‘’ benim aşkım geldi, dur bir aşık olayım ‘’ demiyor. Tam tersi hep beklenmedik zamanlarda yakalanıyor bu illete. Bir söz, belki bir bakış, ya da bir koku, veya hiçbiri.
Ama bir muammanın içinde kayboluyor farkında bile olmadan.

Gözlerin baharımdı,
Gülüşünse umudum.
Seni sevmek,
Yaşama tutunmaktı.
Umudu, sevgiye akıtmaktı,
Duru pınarlar gibi.

CEMRE

Hazan görmüş gönlüme.
Çıka geldin son demde
Bahar buydu sevdiğim
Cemre düştü ömrüme.

DARMADAĞIN

Evimin, toparlanamayan tek köşesi masamın üzeri. Masam da kendim gibi darmadağınık. Kağıt ve defter yığınları, biribiriyle yarışıyor.
Kafamdaki kelimeler ve cümleler de karmakarışık. Üstelik arsızlar. Hizaya girmeyi bir türlü kabul etmiyorlar…Tıpkı masam gibi.
Tam yakalıyorum bir kelimeyi, gözümün önüne sen geliyorsun. Sen geldiğinde aklım karışıyor. Yazamıyorum, fikrim şaşıyor.
Sonra seni uzaklaştırıyorum süratle. Yazacağım konu elimde, sımsıkı tutuyorum. Bıraksam kaçacak diye korkuyorum.

Her gülen yüzü dost sandın,
Uslanmadın ah sen gönül.
Dost elinden hep aldandın,
Delisin sen deli gönül.

Dost dliyle yaralandın,