Suskun yağmurlu İstanbul gecesinde;
Dar sokak aralarının uzayan kaldırımlarında, gölgesi düşen yalnızlığımla dolaşırken!
Düş düşkünü kalbimle; duygularımın peşinden gidiyorum...
Sözcüklerin içinde, çözmediğim düşüncemle tartışıyordum.
Sensizliğe takılı kaldığımdan beri; sırdaşım olmuş satırlarımla başbaşa dertleşmek için döndüm..Sürgün sarayım olan evime!
Islanmış bedenimi ısıtmak için soyundum... O an! çırılçıplak bedenimi saran; ruhunla rastlaştım.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
