Suskun yağmurlu İstanbul gecesinde;
Dar sokak aralarının uzayan kaldırımlarında, gölgesi düşen yalnızlığımla dolaşırken!
Düş düşkünü kalbimle; duygularımın peşinden gidiyorum...
Sözcüklerin içinde, çözmediğim düşüncemle tartışıyordum.
Sensizliğe takılı kaldığımdan beri; sırdaşım olmuş satırlarımla başbaşa dertleşmek için döndüm..Sürgün sarayım olan evime!
Islanmış bedenimi ısıtmak için soyundum... O an! çırılçıplak bedenimi saran; ruhunla rastlaştım.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
