Güneş kaybolurken ufkun ucunda,
Akşamlar üstüme döküldü birden.
Mutluluk ararken hüzün burcunda,
Yüreğim yerinden söküldü birden.
Ah, bu gurbet elin çilesi bitmez,
Kalbim ateş aldı dumanı tütmez,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Uluslar arası bir şairin akşamları insanın üzerine yağmur damlaları gibi dökmesi duygu yoğunluğunun ve de derinliğinin en iyi vurgulamasıdır.Bu şiire tam puan verilmesi ve şairin yüreklendirilmesi okuyucuların görevidir sanıyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta