Birde Türkülerden Vazgeçmiyorum. Dağ Rüz ...

Haydi diyelim
Sizin olsun varsıllar tüm fabrikalar
Balıkçıları yurdumun;
Sizin olsun balıklar
Pullusu
Pulsuzu
Tatlı tuzlu sularda.

Avcılar size verdim;
Dağların kekliklerini
Tavşanlarını
Çillerini
Üveyiklerini.
Sizin olsun demem katiller;
Akan kanlarımız.
Paramı sana verdim paracı
Ekmeğimi sana verdim, ekmek diye ağlayan
Bütün rakılar sizin olsun sarhoşlar
Geçen geçmeyen günlerde.
Ceketimi ceketsize, kalemimi kalemsize verdim
Sevgiye susamışa verdim gönlümü
Alt tarafı bir can dedim, canımı da aldı cellat
Arkadaşlarımı verdim, arkadaşsızlara
Fenerimi verdim, ki;
Ziller kırıldı ışığında, silahlar atıldı
Saplandı yere bıçaklar.

Bir çocuklarımın rızkından vazgeçmiyorum
Çünkü; yarının umudu, yüreği,anıt taşı.
Bir de ellerinden dostlarımın;
Hamur tutan
Çelik yoğuran
Havan döven
Helva karan.
Yazan, aklı karalı
Un ufak eden taşı, demiri
Ve de Erzincan’ın bakırına nakış döken
Söküp dağların sıcağını, dağıtan evlere
Dokuyan halıları, beylerin evlerine;
On üç yaşındaki
On dört yaşındaki
On beş yaşındaki ellerden
Tütün kıran
Tütün saran
Çay devşiren
Pancarın tadına emeğini katan
Halkımın elinden ve emeğinden vazgeçmiyorum.
Bir de celladın aldığı canımdan ki;
Alacağı olsun halkımın.

(KAVGANIN TÜRKÜSÜ şiir kitabı sayfa 32)