Birde Sen gitme Şiiri - Fatih Mehmet Yiğ ...

Birde Sen gitme

Bakma bana öyle suskun, öyle uzak,
Bir bakışta çözemezsin bu yangını.
Sevda değil bu — bir başkaldırı,
Aşkın içinde gizli bir fırtına saklı.

Geceler boyu özlemle yanarken içim,
Tek başıma karanlıklarla dövüştüm.
Haksızlıkla örülmüş duvarlar arasında,
Bari sen yalnız bırakma beni buralarda.

Adaletin sesi sustu bu şehirde,
Mücadelem yalnız kaldı yankısız sokaklarda.
Kaderin zinciriyle bağlanmışken ellerim,
Bir de sen kelepçe, pranga vurma bana.

Aşk dedikleri ne ki — bir yük omuzda,
Sevda dedikleri ne ki — bir yara kalpte.
İsyan ettim, sustum, yine de yürüdüm,
Bir de sen durdurma, engel olma bana.

Kırılmış kelimelerle yazdım seni,
Her harfi bir yara, her cümle bir sitem.
Gözlerimde yankılanan eski bir türkü gibi,
Bir de sen susma, bir de sen unutma beni.

Gece uzar, gölgem peşimden sürüklenir,
Her adım geçmişin izleriyle örtülür.
Bir çığlık gibi yükselir içimdeki sessizlik,
Bir de sen duyma, bir de sen görme beni.

Gönlümde kurak bir bozkır şimdi umut,
Yağmur bekler, rüzgarla kavga eder.
Bir sancı gibi büyür içimde eksikliğin,
Bir de sen eksik olma, bir de sen gitme benden.

Fatih Mehmet Yiğit