Yürüyorum yokluğunun sahillerine karşı
Adım atmaya takatim kalmasada yürüyorum
Herşeye rağmen herşey güzeldi seninle
Gidiyorum loş bir ay'ın şalkında
Seyredal beni ama ağlama
Apansız çıkma yoluma
Demem hoşçakal budefa
Esiyor derinden meltem şakaklarıma
Sanki titriyor yüreğim korkarcasına
Çek namluyu sık kurşunları
Ölüm sensizliğin yalnızlık çığlıkları
Oysa ben zaten yaşarken ölmüşüm yokluğunla
Bir esaret misali seyret işte acı çekişimi
Son nefesimi verdiğimde hisset çaresizliğimi
Mavi bir ölüm örter üzerimi
Sense rengine bürünürsün zifiri gecenin
Ağlamazsın bilirim..
Yinede gitmek isterim...
Yürürüm rüzgarlara karşı.
Üşüsemde ısıtır sevdam beni
Silme artık gözyaşlarımı
Bakma yüzüme acır gibi uzaklardan öyle
Ayrılık böylede güzel
Sen ayrılık sonrası özelsin
Artık acıyı simgelersin
Dönüş mümkün mü?
Bitmedimi herşey
Nasıl beklersin?
Yolum uzun...
Tekrar severmiyim bilmiyorum ama
Artık sen yoksun hayatımda
Özlüyorum deme
Hasretim deme
Ağlarım deme
İnsanım hiç deme
Benim için tamiri mümkün olmayan bir tarihi esersin sen
Aciz ve bakıma muhtaç zavallısın sen
Ayrılığın bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim ben
Yüreğimi ısıtan çayın son demiydin sen...
Vaktidir terk edişimin geceler
Yalnızlık adımı heceler
Bu aldığım son nefesler
Seninle sigaramın son külüdür izmaritler
Artık ayrı düşer yollar..
Tek kesilir çifte biletler
Kuşlar yalnız uçarlar
Sevgiyi sadece yaşayanlar özler...
Aşkâ Mecnun
19.10.2008
18:00
Kayıt Tarihi : 3.6.2009 22:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!