Bıraktığın Gibiyim Şiiri - Yavuz Değirmenci

Ne günler unutturdu,ne aylar aldı derdi
Bıraktığın o yerde, bıraktığın gibiyim
Sevda derdi çekenler, zamanla söner derdi
Sönmesi şöyle dursun; ilk yaktığın gibiyim

Bağıma gazel düştü, kavruldu siyah lâlem
Gönül fırtınasıyla, sarsıldı tunçtan kalem;
Gök kubbemi savurdu, başıma çöktü âlem
Ruhumu temelinden tam yıktığın gibiyim

Müflis tüccar elinde,tükenen ikbâl ağlar
Kadere boyun büküp,biten istikbal ağlar
Kelâm ağlar,dil ağlar,isyan ağlar,hâl ağlar
Gönül bağımı söküp, gam ektiğin gibiyim.

Güneş güne küsmüşken, geceye hilâl ağlar
Yıldızlar ayaklanır, gökte ihtilâl ağlar
Yer ağlar,bulut ağlar,yol ağlar,zülal ağlar
Dar ağacımı kurup, ip çektiğin gibiyim

DEĞİRMENCİ dilimde söz ağlar, sual ağlar
Hasrete yenik düşen vuslata vebâl ağlar
Hoşluğu bîtap olmuş, “ kal ” a hoşça kal ağlar
Dilinle yüreğime mıh çaktığın gibiyim

Siyah lâle:Tutkulu aşkı sembolize eder
Vebal:Günah
Zülal:Temiz,Saf su