Bıraksaydın Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

Agam yıkmış samanlığı, duvarı
Torunlar gelir gubarı gubarı
Binmeye bir sıpa bıraksaydın
Torunlar binerdi aşağı, yukarı

Sabah güneşi vurmuş, duvar dibine
Sinek girmez olmuş, ahırına, inine
Katarakt inmiş, dedemin iki gözüne
Elinden tutacak bir torunu olsaydı

Viraneye dönmüş koca konaklar
Bacasında baykuşlar tünekler
Nerede hilal boynuzlu inekler
Keşke bir dana bıraksaydın yerine

Her hanede aksakallı yaşlılar
Kim pişirir aşını önüne koyar
Ağıldan firarda keçiyle, davar
Sağmaya bir körpe kuzun olsaydı

Meralarda kişnemiyor yağız atlar
Uçmaz olmuş çifte kumru kanatlar
Geçmiyor Ağustos’ta kara sıcaklar
Gölgesine sığınacak dalın olsaydı

Dolaştım bir hayli köyün içinde
Hayalimde çimdim haftın içinde
Aşağı,orta çeşme kurumuş biçimde
İçmeye bir kırık testi suyun olsaydı

Sanki gülle yemiş gibi duvarlar
Bilseler köylüyüm beni döverler
Sallanıyor koca koca hezenler
Yanından geçmeye insan korkuyor

Süt, peynir,yoğurt mandıradan
Elma, armut,sebze pazardan
Un ,bulgur,makarna kaza’dan
Ha bir ekimlik tohum bıraksaydın

Tanımıyor yeğen, emmiyle,dayıyı
Dadanmıyor artık kovana bozayı
Ağustos geçti,Eylül,Ekim bal ayı
Vızıldayacak bir çift arın olsaydı

Duyulmuyor minareden ezanlar
Kaynamıyor cenazede kazanlar
Kurumuş pınardaki çifte kavaklar
Üzerine leylekler tünemez olmuş

Artık mazi oldu o mutlu günler
Hani eski bayramlar ve düğünler
Şimdilerde kimsesiz defn ediliyor
Akrabasız, kardeşsiz kalan ölüler

Aşığım seher vakti horoz sesine
Tilki girmez olmuş tavuk kümesine
Yumurta iyi gelirdi Çomarın sesine
Gıdaklayan bir çift tavuğun olsaydı