Bırakmayın Şiiri - Süleyman Bektaş

Şehrimizi deprem yıktı,
Evler başımıza göçtü,
Canlı, cansız, dağlar ürktü.
Bizi yalnız bırakmayın.

Bir canavar çıktı arz dan,
Korku yaydı on bir koldan,
Çıkarın bizi enkazdan,
Bu şehirde bırakmayın.

Maraş imiş merkez üssü,
Canlara bir şivan düştü.
Bütün Türkiye yaslı.
Çaresizce bırakmayın.

Deprem vurdu yolumuzu,
Yana sardı kolumuzu.
Kaldırın enkazımızı,
Karanlıkta bırakmayın.

İmdat bekler Osmaniye,
Yardım ulaşsın Kilis'e.
Suistimaller önlen se,
Denetimsız bırakmayın.

Adıyaman çok perişan,
Hatay'a yok mu ulaşan,
Malatya'da oldu akşam,
Gece ayaz bırakmayın.

Pazarcık'ta can pazarı,
İskenderun yangın yeri.
Adana yaren mezarı,
Hiç niyazsız bırakmayın.

Urfa , Antap' te enkazda,
Gece gündüz çaresizce,
Canlar kimsesiz ayazda.
Duyun bizi bırakmayın.

Diyarbakır Elazığ'ı
Hissetmesin yalnızlığı,
Yardım ulaşsın her cana.
Evsiz barksız bırakmayın.

İlçeler köylerde yıkık,
Yavruların boynu bükük.
Otoban viyadük çökük,
Nolur yolsuz bırakmayın.

Koşun depremzedelere.
Ordu, polis, halk el ele,
Bütün yardım severlere,
Güven elden bırakmayın.

Afat, ahbap koşup geldi.
Türkiye tek yürek oldu.
Tüm kurumlar, dış ülkeler,
Kara günde bırakmayın.

Isı ölçüyor aletler,
Canlar yerde yardım bekler,
Duyusu güçlü köpekler,
Havlamasız bırakmayın.

Deprem şehidi her biri,
Rahmet olsun gani gani.
Rahman ve Rahim'dir Allah.
Fatihasız bırakmayın.

Çağdaşi, bitsin ihmaller.
Gerçeğe dönsün hayaller.
Sağlam atılsın temeller.
Hırsa, şansa bırakmayın.

Süleyman Bektaş
Ozan Çağdaşi