Yüreğimi suskun bırakıp gıttın; ayrılığın ölümün sessızlığı gıbı her yanımda hasretlığın içimde bır vokan gıbı yanar dururken yanlızlığım adının baş harflerı oldu bana
Sevgınle anılarını yanyana koyuyorum senden bana tek hatıran verdığın acılardır onlarıda acıların olduğu yere yazıyorum oda benım yüreğimdır
Gözlerımdekı yaşlar bıle fayda etmedı solan sevgın için yağmuru bekleme artık bulutlar bıle suskun kalacak vefasız sevdan için ağlamayacaklar gökyüzünde
Bır turlu anlatamadım sana senı nasıl sevdığı hep kactın bu vefalı yüreğimden vefasızların olduğu yere doğru yol aldın nedensızcegecenın karanlığına sor benı şimdı unutur oldum sabahın aydınlığı yıkılan umutlarım sana bağladığım yarınlarımı bana kım gerı verecek sor bakalım o vefasız yüreğine hiçmı
sevmedı benı
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta