Çok sevmiştik, inanmıştık birbirimize
Mutluluklar dolmuştu gönüllerimize
En zayıf yerimden vurdular beni
Vurdular, ayırdılar, kıydılar ikimize
Bırakın beni, bırakın ona gideyim
Onu çok üzdüm, ondan af dileyeyim
Bu vicdan azabı yaşatmaz beni
Ölmeden son bir kez onu göreyim
Rotterdam,11.05.1989
Ensar AktaşKayıt Tarihi : 21.7.2002 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!