Bırakın Şiiri - Umut Kukaracı

Ayaklarım, taşımayın beni
Taşımayın hayali hayal hülyalara
Çıkmayın bacaklarım
Huzura ulaşmayan karanlık, hastalıklı yollara
Kollarım! Açılmayın sahte sevdalara
Ve… Sarmayın bedenimi,
Gönülden sarmayana
Kulaklarım duymayın, kapanın sahte nidalara
Yalan söze açılan, makyajlı dudaklara.
Sen de kanma yüreğim
Güzel gözler ardında manasız bakışlara

Yağmur, yağma üstüme,
Tenimi yakma ey rüzgâr
Pişirmesin güneş beynimi
Alma korkularımı
Karanlığın ay dedesi.

Siz, kalabalıklar!
Gelmeyin üzerime, kapatmayın yollarımı.
Savurmayın ışıksız, ıssız sokaklara
İtmeyin beni amansız poyrazlara
Beynimi kemirmeyin değersiz düşünceler
Sınırsızca edepsiz, sınırsız beklentiler.
Bırakın yalnızlığımla baş başa beni
İnin omuzlarımdan
Evlatlarım, anam, babam…
Çözün zincirleri, özgür bırakın yüreğimi
Cana ceza, candan sevdalarım.
Günahlarım düşün yakamdan artık,
Öyle ağırsınız ki,
Taşıyamaz benden başka hiç varlık.
Ve sen! Yalnızlık!
Sen de beni bana bırak
Kendimle kalayım sensiz, sessiz, kimsesiz…
Ruhum çıksın bedenden
Bedenim ruha girsin
Örtün üstümü öylece kalayım
Ötelerden telkin versin sultanım…

UmuT___06.11.2013/İstanbul