Bırak hüznü, karanlıkla gece uğraşsın. Sen geceye takıl, yıldızlar sana parlasın. Boş ver senden vazgeçip kayanı; söner, soğur gelince zamanı. Sen şafağa sarıl. Öperken deniz dudağını ve gök sararken kuşağını, sen neylersin ki dolunayı. Ver kendini dalgalara, atsın seni yeni limanlara... Demirlemiş yalnızlığın belki bir vapurun sireni olur, iki mavi arasında beyaza aşk olursun.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta