Bırak hüznü, karanlıkla gece uğraşsın. Sen geceye takıl, yıldızlar sana parlasın. Boş ver senden vazgeçip kayanı; söner, soğur gelince zamanı. Sen şafağa sarıl. Öperken deniz dudağını ve gök sararken kuşağını, sen neylersin ki dolunayı. Ver kendini dalgalara, atsın seni yeni limanlara... Demirlemiş yalnızlığın belki bir vapurun sireni olur, iki mavi arasında beyaza aşk olursun.
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta