Yeni uyandı daha karanlık aydınlığa
Sabrımın ürkek kuşu sabah mahmurluğunda
Şimdi kanatlarıyla kucaklar bir kuş yavrusunu yuvasında
Dışarısı yağmur dışarısı ürkütücü soğuk bu sonbaharda
Sabır kalmamış yavruda
Uçmak ister hemen bir ağaca
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta