Bırak Beni Gurbet Şiiri - Servet Erbaş

Gurbetten sılaya selam ederim.
Birikmiş hasretim dinmez kederim.
Atın kafes olsan vatanım derim.
Bırak beni gurbet bırak yakamı.

Yaşadık zulümün en ağırını.
Aydınlık görerek hergün yarını.
Çektik yıllarca senin kahrını.
Yeter artık gurbet bırak yakamı.

Allahım gurbeti ver düşmanıma.
Yaklaşmasın artık benim yanıma.
Vatanımda ölüm yaz sen alnıma.
Kahrol zalim gurbet bırak yakamı.

Bizi hasret koydun ezan sesine.
Muhabbete çaya köy kahvesine.
Sen artık başının bak çaresine.
Gidiyorum gurbet bırak yakamı.

İnanın imrenir size bakanlar.
Bu gurbeti ancak çekenler anlar.
Kıymetini bilin vatanın canlar.
Hasretim ben gurbet bırak yakamı.

Özlemim oldun sen gurbet ellerde.
Kokunu ararım gonca güllerde.
Adın nakış nakış hep gönüllerde.
Türkiyem der gurbet bırak yakamı.

Yakar yürekleri dinmez sancısı.
Gardaş hasretiyle yanar bacısı.
Bilin ki gurbetin yaman acısı.
Garibim ben gurbet bırak yakamı.

Burnumda tütüyor gülün yaprağı.
Şanlı vatanımın taşı,toprağı.
Şehit kanı rengi O al bayrağı.
Özledim ben gurbet bırak yakamı.