Sensizlikle dost olduğum bir gün daha.
Güneş doğmak bilmiyor gecelerime.
Her gün bir öncekinden daha karanlık.
Ve vücudumu çepeçevre sarıyor yalnızlık.
Ağlıyorum, korkuyorum, üşüyorum.
Kabuslarla fırlıyorum yatağımdan,
Gözlerimde hafif bir ıslaklık senden kalan,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta