Annesi yaşadıkça çocuk kalırmış insan,
Ben altı yaşında büyüktüm.
İki odalı dünyamda,
Harlı sobanın yanında üşürdüm.
Üstüme yıldızlardan yorgan serilirdi.
Anneme sarılır gibi uyurdum.
Ninem çorap örerdi; satması bana düşerdi.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Hakikaten çok güzel bir şiir okudum kutlarım yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar efendim esen kalın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta