Bir zamanlar...
İncir ağacından bile, AŞK düşerdi toprağa.
Düşmezdi Canlar, gül yaprağından kırmızı kırmızı.
keşke yalnız gülün dikenleri batsaydı yüreğime, bu hayatta acı acı...
olmasaydı beni kül eden güllerin kokusu, rengi.
Düşmezdim böyle pervane gibi gülün ateşine.
Can vermezdim kelebekler gibi güller dibinde...
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
"Aşk", "Işk" kökünden türetilmiş bir kelime olup mana olarak da; sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşık bitkisinin kendisini ayakta tutan sarmaşık bitkisine yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, makul, fıtri ve baki muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta