Üzümleri çoktu bizim bağların.
Alaca düşünce yerdik bir zaman.
Katarı eksilmez yüce dağların,
Eteklerin gezdik, tozduk bir zaman.
Ferfenede tüm mahsuller yerliydi.
Her işimiz milli, toplu derliydi.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




buna şehirleşmemi denir sanayileşmemi yoksa mecburiyetlik mi çaressizlikmi son yirmi yirmi beş yıldır köylerimizin çoğu boşldı herbir karışı ekili dikili olan topraklar bomboş kaldı şehir köşelerinde kıt kanat maaşlarla geçinmeye çalışıyoruz toplumumuzun kanayan yarası ve yaşadığımız yerlere vefa örneği geçmişe özlem kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta