Bir yolcu, ağır adımlarla tek- tek,
Derin gözleri ile usulca süzülerek! ..
Bir yolcu, eskili elbiseleri perişan! ..
Bir memleketlisini, arar gözleri, üzülür.
Yerinde yok! İçini çekerek...
Bir yolcu, özel edâsı ile yardım için gelen,
Derdini anlayanlardan, istemeden- güvenerek,
Bir yolcu geçti, usulca, bakkal! .. Bakkal,
Yerinde yok! Gördü; Perdeci olmuş yeri,
İç çekip- üzülerek...
Bir yolcu... Bir yolcu geçti.
Belki, bir daha gelmemek üzere,
Eyvah! ... gidecek!
Bir umut söndü: Sonsuza dek.
TRABZON.
Kadir YeterKayıt Tarihi : 26.12.2006 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!