Yine bölük bölük,
Yine paramparça.
Bir takvim yaprağının koparılışı kadar kısa
Yine bir yıl geçti.
Geçerken zaman hızla
Ne kadar yaşadık
Güneşli günlerin tadını?
Ya da her bahar açan
Kır çiçeklerinin sevgi dolu gülüşünü?
Gece yarısında
Bir deniz kıyısında
Ya da bir dağ başında sabahı karşılarken
Gökyüzündeki yıldızları
Sayabildik mi birer birer?
Kaç tren durdu
Hızla geçen zaman içinde
Sevgi istasyonlarında yolcu almak için?
Kaç gemi yanaştı özlem rıhtımına
İçindeki yolcuları boşaltmak için?
Zamanla yarışırken bilmeden
Kaç kez parçalandı yüreklerimiz
Gök gürültüsüyle, şimşek sesleriyle?
Güneşli günlerin özlemi
Kaç tutsak aldı sayabildik mi?
Her şeyden öteye
Ne kadar çabuk unuttuk ayrılık türkülerini
Türkülerde sakladığımız göz yaşlarını...
O gözyaşları ki....
Zamanın geriye kalan tek hatırası..
Farkına varabildik mi?
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 09:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
31.12.2000

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!