Bazen bir hudut koyarız sabrımıza. Aynı hudutu sevgimize ve acılarımıza da koymayı isteriz.
Bu bitiş noktası bazen unutmak olur, bazen de ölüm...
Kalbimin sahibi, ey ince sızım
Aşkından yanarım bir yere kadar
Zemheri rüzgarım, yalancı yazım
Sözüne kanarım bir yere kadar
Yok artık sen çalda hep ben oynayım
Hep sarhoş gezeyim, asla aymayım
Bak bana, yüzüme, bil ki aynayım
Resminle donarım bir yere kadar
Ölçüye, mizana sığmaz duygular
Yer eder yüreğe, boğmaz duygular
Satılmaz, göklerden yağmaz duygular
Aşkını sınarım bir yere kadar
Uyumam korkulu bir rüya olsan
Su vermem, sen başka ellerde solsan
Benimle çağlayıp benimle dolsan
Sevgine banarım bir yere kadar
Şiirle kafana değen taş benim
Ağlama! Gözünden düşen yaş benim
Kıtadan kıtaya uçan kuş benim
Yurduna konarım bir yere kadar
Kimbilir belki de yüreğin yetmez
Ben beni bilirim, fikrin fark etmez
Fakat şu gerçek ki, "bitsende" bitmez!
Adını anarım bir yere kadar
Kayıt Tarihi : 29.5.2015 17:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!