Ve, Sensizliğin ilk günü..
Gidişinin ardında gözlerimin kilitlendiği o perondayım..
Acının çöreklendiği o yerde hala nefesinin izleri var.
Ben ölüyorum silinmeye yüz tutmuş adımlarının üzerinde
Sanki canımdan can çekiliyor..
İdam sehpasında ki mahkümun son isteği gibi
seni diliyorum her saniye..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu nasıl acımasız bir gidiştir böyle?
Hiç gitmemiş gibi can bulurken bende..! !
Yoğun hüznün şık dizeleri,kutluyorum,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta