Bir yaşam Şiiri - Dilaver Zülfikar Demir

Nefesim içinde nefesim açılsa
Yalın ayaklarım derelerde yarılsa
Çıplak elle balık tutsam
Anama götürsem, beni bağrına bassa

Yere düşsemde kanasa dizlerim
Her taşta bir Esma, silinmez izlerim
Kaç sene oldu ey ana yolun gözlerim
Toprak kokusu sensin bunuda bilirim

Sabah ezanında babamın sesiyle uyansam
Gün doğmadan kuzuları otlatmaya çıkarsam
Yere düşen çiğlerle ayaklarımı ıslatsam
Kayaların dibinde en derin uykulara yatsam

Taylarla yarışıp, nefes nefese eve varsam
Ana kucağı baba ocağı Semavat durağım
Kimseler görmeden, ellerimi semaya açsam
Yıldızları bakıp, ötelerin hayallerine dalsam

Bilmeden İbrahim ile gökyüzüne varsam
Musa ile yoldaş İsa ile sofra kursam
Beni seven en sevgliyle kimsesizliğimi unutsam
Ayın üzerinde tevhidimi O’na sunsam