Bir yaprak gibi bir gün sararırsın
Ömür bir gün işte o gün bugündür
Ne çabuk geçti bu diye yanarsın
İnsana insanlık olan görgündür
Dalında yaprağın ebedi durmaz
Ötede sorgu ve sual olunmaz
Bilinmez şeylerden korku duyulmaz
Kendini korkutan böyle duyğundur
Her şey kendinsin yaşamda yaşatan
Doğruyu bırakıp özün aldatan
Yok yere bir tanrı bulup yaratan
Sadece duygusal olan algındır
Kimseye bühtanın olmazsa senin
Yüreğe hürafa dolmazsa senin
Sinek pistir yüze konmazsa senin
Dağılır başından yalan kaygındır
Dilinden cereme çekme söylenip
Yok yere vaatler duyup dellenip
Gerçeği yalandan ayırt etmeyip
Yaşayan bir hayvan olma korkundur
Acıya bal olmaz merhem gerekir
Bilgisiz düşünmez ancak söylenir
Bir bebek anadan doğar dillenir
Bu böyle bilinir böyle yaygındır
Sen sana hakim ol gerisi gelir
Yürektir ılıman salgısın salır
Miadı gün gelir toprağa varır
Bir dost’u olmadı bundan kırgındır
26.11.25 / Saat 02,54
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 26.11.2025 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!