Umutsuzluğumun ardına gizledim mutsuzluğumu.
Her geçen günde tükenen ümitlerin gidişine bağladım suskunluğumu.
Giderek artan vuslata karşılık azalan ömrümün, küstahça galibiyet sevinçleri atan hayata yenilişine sardım yaralarını....
Benliğimin sensizliğine değilde bensizliğine ağladım daha çok.
Düşündüm...
Ne zaman bu hale geldim ben, ne zaman vazgeçtim kendimden?
Kovalamayin beni yataga
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Devamını Oku
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta