Bir Veda Şarkısı Şiiri - Yasin Gençkol

Yalvarma bana, ne olur sus!
Bakma yüzüme, dön başını.
Geri dönüşü, yoktur çünkü.
İhanet bu, oyun değil ki.

Yaktın beni, divane ettin.
Yüzüme güldün, oyun ettin.
Şeytandır aslın, melek ettin.
Türlü türlü cefa çektirdin.

Senden gayrı, yoktur beklentim.
Ben özgürüm, seni def ettim.
Döner sanma, seni bitirdim.
Cenazeni çoktan defnettim.

Bir ben varım, artık gönlümde.
Sensiz ömür, hediye bana.
Git! Durma, yeter artık sana!
Hak etmedin! Hakkını yaşa!

Ben bilmedim, gülüşe kandım.
Düşünmeden, sana inandım.
İhanetinle akıllandım.
Sanma sana, aşkla bakarım.

Başım dik artık, eğik olmaz!
Milyon verseler, geri dönmez.
Hilene senin, aman vermez.
Öne bakar, ezerim seni!

İhanetin tadı nasıl mış?
Söyler misin, sana ne katmış?
Yoksa! Acı bir yalan mıymış?
Gerçeği, beni, senden almış.

Pişmanlığın faydası yok ki.
İhaneti, sen seçmedin mi?
Hevese beni kurban ettin.
Sonunu düşünemedin mi?

Gün bitti! Haydi git buradan.
Sana kapalı gayri kapım.
Giremezsin! Zorlama artık.
İhanetin bedeli budur.

Yalnızlık iyidir, sende tat.
Gerçek aşkı, görür mü gözün?
Belki de onu bulursun da,
Hakk'ın affına kavuşursun.

Hak değil mi, zaten aslolan?
Fani aleme, bel bağladın.
Beni yitirdin, orda kazan.
Ahiret günü, beni bekle!