Sonbahar yapraklarının yorgun yüzlerine karşı
bir öpüşün sıcaklığında erimişti yağmur damlası
içilen bir yeminden ötürü kızıldı gökyüzü
çırılçıplaktı ağaçlar
Yalnız sokakların
lambaları yanmıştı tek tek
üşüyordu sonbahar yaprakları
gece sağılıyordu
yüküm üstüne
Bir sarkacın ritmiyle
uzaklaşıyordu bakışın
elin
bir çırpıda çiziverdi boşluğa yaşadıklarımızı
bir motor sesi duyuldu
koca bir zaman yürüdü
Bütünün parçasına dokunur
işgüzar bir virtiözün parmakları
ezgi sokulur ılgıt ılgıt
akar
bahar görmüş dağın karı
Gözlerim gözün
yüreğim yüreğin
ellerim elin oldu da
benliğimin eskizini
yontuverdik kara mermer kütlesine
Deniz kadar dingin
sır vermez
mağrur durur
Gözlerden uzak
hep benimle
Kayıt Tarihi : 20.2.2008 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir öpüşün sıcaklığında erimişti yağmur damlası
içilen bir yeminden ötürü kızıldı gökyüzü
çırılçıplaktı ağaçlar
Yalnız sokakların
lambaları yanmıştı tek tek
üşüyordu sonbahar yaprakları
gece sağılıyordu
yüküm üstüne
Güzel dizeler Mehmet Bey...tebrikler
Kutlarım saygıyla Mehmet beyi...Nurdan Ünsal
TÜM YORUMLAR (18)