Bir Vatan Çizebilirmisin ?

Bir ana ağlar geceleri sessizce,
Yastığında değil, yüreğinde taşır özlemi.
Bir asker, dağın başında nöbet tutar,
Ellerinde tüfek, kalbinde "Vatan" sözüyle bekler geceyi…

Her şey vatan için der,
Yanağında kurumamış anasının öpücüğüyle.
Bir avuç toprak yeter ona—
Bir bayrak, bir dua, bir de "Alnım açık, yüreğim sağlam olsun" niyeti...

Çocukken oyun oynadığı sokaklar şimdi uzak,
Sevdası cebinde katlanmış bir fotoğraf kadar sessiz.
Ama yüreği öyle gür,
Öyle koca bir dağ gibi ki…
Üzerine bastığı her karış toprak,
Şehitlerin duasıyla yeşerir sanki.

Gözleri ufka bakar,
Geceleri yıldız saymaz—yokluk sayar, sabır sayar.
Bir ses gelse rüzgârdan,
Bilir ki, vatan çağırır…

Gecesi gündüzü yoktur Mehmet’in,
Terinin aktığı yere toprağın selamı karışır.
Anası sabah ezanında dua eder:
“Rabbim, evladımı değil,
Önce vatanı koru…”

Her şey vatan için dostum…
Bir can, bir ömür, bir yemin uğruna
Dağlar sessiz kalır,
Ama Mehmetçik susmaz!

Bu toprağa düşen her damla ter,
Bir milleti ayağa kaldırır yeniden.
Her kurşun sesi,
Mazlumun duası, hainin korkusudur…

Bir mendil taşır cebinde belki,
Bir mektup, bir dua...
Ama taşıdığı en ağır şey,
“Bu vatan bana emanet” sorumluluğudur.

Son Dua:
Ey Mehmet,
Her yürekte bir bayraksın sen,
Her annenin duasında bir umut,
Her çocuğun hayalinde bir kahraman.
Yalnız değilsin…
Bu millet seninle yatar, seninle kalkar.
Adını duamızda, gölgeni ay yıldızda taşırız…
Çünkü sen varsın,
Biz hâlâ vatanız!