Yalnız kalmış bir insan, insanların içinde
Mutluluk arıyorlar, herkes para peşinde
Unutmuş yalnızlığı, gelmiş geçmiş zamanı
Koşup koşturuyorlar herkes kendi işinde...
Sedat KUMOVA, 94
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta