Bir umutla geldim Şiiri - Yasemin Güven

Aklımda bir sürü sorular cevapsız beynimi kemiriyor ama bir çıkar yoluda bulamıyorum...
Kimseye şu derdim var diyemiyorum aklım hep bir düşüncede kalbim onu saymıyorum bile...
Ben biliyorum herşeyi hissediyorum bir okadar da aklımı dilimi kalbimi susturuyorum...
Konuşsam herşeyi dile getirsem ne varsa enkaza dönücek altında kalan ben olucam...

Bir yer olsa mesela kimsenin olmadığı tanımadığı dillerin konuşmadığı yok yok...
Benim acılarımın üstüne mutlu yaşayanlar yaşayın benden sadece gülüşleri mi alabilirsiniz...
Bir haykırsam içimi bağıra çağıra hıçkıra hıçkıra döksem dağa taşa gökyüzüne...
Sonra düşünüyorum benim bile zor tahammül ettiğim şeylere onlar nasıl etsin...

Ben anladım ki ya ben sevilmeyi haketmeyen sevmeyide beceremeyen bir insanım belkide...
Benim ki olmıcak duaya amin demek gibi birşey sanırım yolun sonuna geldim galiba...
Söndürün dünyadaki tüm ışıkları karanlık olsun benim dünyam kararan kalbim gibi...
Bir umutla geldiğim yerde kalbim kırık gözüm yaşlı dönmek çok ağır geldi be neden böyle oldu ki neden....

YASEMİN GÜVEN