Biliyorum önce tanrıyı seviyorsun
Sonra kendini
Sonrada ….
Sonrada ….
Kimi..?
En çok denizin kıyısında susuyor insan
Bir pınar akıyor
Kanıyor göğsü toprak ananın
Peşinden koşuyorum küçük bir balığın
Tüm izleri silmiş yağan yağmur
Ağır bir sis bulutundan doğuyor güneş
İçimde kalan yaşama tortusu
Aklımı ele geçiriyor duygular
Acılar yuva kurmuş gözlerime
Bir kırlangıç yuva yapmış
Çamur karmış göz yaşıyla…
Biliyorum önce tanrıyı seviyorsun
Sonra kendini
Sonrada…
Sonrada kimi;
Bir umut benimkisi
Kaçıncı sırada kim bilir
Aklına düştüğünde bir söğüt dalı
Patika kenarında bir alıç bir kenger
Belki hatırlarsın
Sevilme sırasını bekleyen var
Gitmediğim şehirler
Sevmeyi bilmediğim kadınlar
Mendilimde unutulmuş göz yaşı
Dalgaların kıyıları öptüğü yerde
Güneşi yakalıyorum ellerimle
Yağmurun küçük kızı göz kırpıyor
Yaralarımı sağaltıyor türküler..
19 / 09 / 2013 – Maltepe
Mehmet Doğan 5Kayıt Tarihi : 18.10.2014 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!