Bir Ulu Çınar

Yıllarca çelik çomak oynamışız
Farkında olmadan
Bir ulu çınarın gölgesinde

Yıkılınca anladım ki;
Ne güneşin altında kalmışız
Ne kar, ne boran, ne de zemheride

Şimdi üşürken bedenim
Ruhum çöllerde
Bir yudum su peşinde

Bir ulu çınar vardı orada
Hasretle sürer toprağını
Gözyaşlarıyla sulardı

Geride birkaç resim
Bir de mezar taşı bıraktı
Oysa iyi adamdı...Adamdı

Koşun kardeşlerim koşun
Çanak - çömlek patladı
Payımıza
O çınarın kaderi kaldı.

İzmir - 2016