Çok şükür hepimiz insanız ama,
Bazılarına göre insan olamıyoruz.
Baktığın zaman laf veren adama,
Söyleyecek bir laf bulamıyoruz.
Yorgun olan kişi elbet erken yatar,
Erken yatan kişi tabi erken kalkar,
Erken yatan kişiye tavuk der çatar,
İnsan olamadı diye içten içe ağlar.
Erken yatmamak için çaba harcar,
Çay ya da kahve içersen uyku kaçar,
Geç yatana gece kuşu der, geç uçar,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Kafasını dersten kaldırmaz çalışır,
Evler gündüz gibi geceler de ışır,
Ders çalışana inek diyerek çıkışır,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Çok kere anlatsan da seni dinler,
Anlamıyor yoksa kapalı mı zihinler,
Geç anlayan kişiye ise öküz derler,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
İlle dediğim olsun diye tutturur,
Yerinden kalkmaz direnir oturur,
İnatçı olana keçi der yediği ottur,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Ne kadar da gösterişli fizikli kadın,
Beğendim hoşuma gitti neydi adın,
At gibi adını fizikli olmandan aldın,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Tıka basa yemeyi içmeyi severler,
Ne olursa olsun önüne geleni yerler,
Cüsseli adama ayı gibi olmuş derler,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Hoşuna gitmese de her şeyi duyar,
Kimseye itiraz etmez herkese uyar,
Uysal olana kedi der, kedi miyavlar,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Durmaz yerinde daldan dala geçer,
Komik olan güldürür iyi kelime seçer,
Maymun kelimesini böyle kişiye biçer,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Çok akıllı annenin sözünden çıkmaz,
Uslu çocuk yalnız oynar asla bıkmaz,
Baksana kuzu gibidir bir şeyi yıkmaz,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Yerinde duramaz koşar her tarafa,
Çok yaramaz çocuk geçer her safa,
Eşek sıpası derler, sığınıyorum affa,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Sormadan, anlamadan bakar durur,
Zamanı boşa geçer boş yere oturur,
Bu yüzden boş boşa bakan anguttur,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Baştan savma iş yapmaz apar topar,
İşinin hakkını vererek sorunsuz yapar,
İşinin ustası kurttur önüne geleni kapar,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Hiç karnı doymaz önüne geleni yer,
Acı, tatlı, ekşi, tuzlu… ne fark eder,
Duy işte çok yemek yiyene fil der,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Bana değmeyen yılan bin yıl yaşasın,
Sesini çıkarmayan kişilere şaşarsın,
Sana koyun derler her öğün otlarsın,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Gözünü açar, kulağını diker dört yana,
Hiç yanılmaz kesesine kendi çıkarına,
Bizim burada tilki derler kurnaz olana,
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz.
Elinden geleni yapar planlı halde çalışır,
Azmin elinden kaçılmaz elbet başarır,
Başarılı olana aslan denir herkes şaşırır.
Maalesef bir türlü insan olamıyoruz…
Kim ne derse desin insanız çok şükür,
Atalar ne demiş it ürür kervan yürür,
Sen yoluna devam et yürü kervan ol,
Kötü konuşan kişilere şeytan tükürür…
22.10.2025
Hasan KAYA
Eğitimci-Şair-Yazar
Kayıt Tarihi : 22.10.2025 22:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!