Bir Tufan Daha!!! Şiiri - Fikret Adımol

Sabır taşı kırılırsa
İsyan kapısı açılır.
Yavrusu aç kalan baba,
Hakkıdır kılıcına sarılır.

Çok fakirlik de çok zenginlik de
Hırsızlar yüzündendir.
Kimisi çalar çırpar tövbe eder,
Kimisi tövbe kapısında dilencilik eder.

Dizlerimin üstüne düştüm.
Dünyanın kiri ellerimde.
El açtım semaya yağmur istedim.
Ellerimi temizleyecek kadar çiselese.

Belki ellerim paklanır.
Belki bir gün yüreğim de ferahlanır.
Belki de bir tufan daha kopar.
Nuh'suz gemisiz her şeyi yutar.

Kimin yüzü suyu hürmetine,
Dönüyorsa bu dünya,
O zatı muhteremler de anlasın artık,
Yalan bu dünya.

Belki de düzdü dünya,
Yamuğu yapan biz olduk.
Belki de yuvarlaktı,
Ne fark eder fırlama hep biz olduk.

Bir tufan daha kopmalı.
Bu sefer amacına ulaşmalı.
Ne Nuh ne gemi olmalı.
Yaradan o şansı tanımamalı.