Bir temmuz akşamı
güneşin batmasıyla başlar kimsesizliğin...
Kendinle bile paylaşmaya korkarsın
anlamlandıramadığın korkularını...
Birşeyler beklersin...
Sonra hatırına gelir çocukluğun...
Keşke dersin...
Keşke o manzara resmine bir de güneş çizseydim...
Umutlarımı yığsaydım dağların arasına...
Buluta bulamasaydım onları dersin...
Belki her şey daha yarın kokardı şimdi...
Bir temmuz akşamı
güneşin batmasıyla başlar sevda nöbetlerin...
Sigara yakarsın,
Külünü içine atarsın...
Bir işin vardır...
Hurdaya ayrılmış sevdaların bekçiliğini yaparsın...
Kendi işini yapar gibi sahiplenirsin...
Yitirdiklerin vardır orda...
Hayat bu ya...
Ekmeğini acıdan yersin...
Sonra, yine çocukluğun gelir aklına...
Parçaları birleştirmek gelir içinden...
Denersin...
Hep bir parçası eksik kalır toplama sevdalarının...
Bir parçası sahibinde kalır...
(12/07/2005)
Kayıt Tarihi : 12.7.2005 03:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!