Akıncılar ovasından
Mürtet dağlarına kadar uzanan bir patika yolda
Sesiz sedasız yürüyordum
Anadolu'nun bozkırlarını
Bir baştan bir başa
Yapa yalnız gezerken
hayallerimde
Bir tek sen vardın
Sonra
Gecenin karanlığı çöküyordu
Etrafım Zifiri karanlıktı
Sadece çakal uluma sesleri
Kulağımda yankı yapıyordu
Uykuya dalmışım
Öylece düşü verdim
bir taşın dibine
Sonra
Bir ara uyanı verdim
Kazan çıkışından
İstanbul yoluna girdim
Dil ovasından ilerlerken
Bedenim yorgun düşmüştü
Birde susuzluk kavuruyordu
Bedenimi
adeta serap görüyordum
Bu meşakkatli yolda
Bu amansız yolda
zor bela ilerlerken
Her şeye rağmen
Bir tek sen aklımda kaldın
Sevgili
Kayıt Tarihi : 3.7.2025 13:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!