Gecenin sabaha çalan bu saatinde
Odamın karanlık köşesine oturdun
Büsbütün seyrediyorum , öylece
Anlatmak mümkün değil yüzünün çizgilerini
Ufkun şehvet dolu güzelliğinden bir yansıma
Bahsetmek mümkünsüz olan güzelliğini
Getirip koyuyorsun ruhumun köşesine ara sıra
Renk renk yeşillerle açmış ağaçların şıklığında
Hafiften rüzgar var sen eserken semalarımda
Şimdi ben uykusuz bir gezgin,derviş.
Ve derviş kitabı altına tercih edermiş...
Ben derviş değilim,sevmişim
Şimdi inanmazsın belki söylediklerime
Zaten Ne söz yeter gecenin bu saatinde
Ne el yazması burma bir defter
Her şeyin başlayıp bittiği yerde
Bir tek sen ol yeter.
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!