Bir çocuk vardı , parmaklarımla ince ince gezindiğim
Uysallığı ,tırnaklarımın takıldığı her pürüze izin veriyor,
Eşelenmek için.
Ellerimi istiyor o ,
örselenmeyi , yüzleştirilmeyi..
ellerimin tozuyla silip attığım gerçeklikler
Korkaklığın pınarına toprak oluyor.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta