Gecelerimiz boğazlasa da günümüzün aydınlığını, karanlıklar bizi bir yorgan gibi sarsa da, umudumuz daima yatağımızdır altımızda. Biliriz çünkü bir sonraki gün gelecektir mutlaka.
Yüreğimiz aksi bir günün kanadına takılsa da, yüreklendiririz korkularımızı. Bilinmeyen günlerin belirsizliğinde bile umudumuz sermayemizdir yarınlarımıza. Biliriz çünkü bir sonraki gün gelecektir mutlaka.
Sevgilerimizin derinliğinde duygularımızı büyütürken, arzularımızın arkasında umudumuzdur karanlıklara karşı direnen ve her şafakla birlikte taptaze sergilenen. Biliriz çünkü bir sonraki gün gelecektir mutlaka.
Bir sonraki günün umudunda barınır her şey. Gecelerin yıldızlarla ışıması, mısralarla devam etmesi. Birlikteliklerin, alışkanlıktan öte yaşamın ta kendisi olması. Yumulu ıslacık gözlerimizde, kirpiklerimizin arasından sevdaların dalgalanması.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;