Bir Sonbahar Sabahı Şiiri - Mustafa Kılıç

Bir sonbahar sabahı,
Dağlarına duman çökmüş memleketimin.
Esmiyor rüzgârlar, ötmüyor kuşlar,
Susuyor zemin.

Bir sonbahar sabahı,
Bir matem bulutu sarmış dağları, taşları.
Döktüğü yağmur değil,
Siyah kar taneleri ve göz yaşları

Bir sonbahar sabahı
Sessiz bir çığlık duyarım taa! yüreğimde.
Ağlamak isterim dolu dolu,
Yağmur yüklü bulutlar gibi
Günlerce, gecelerce.

Bir sonbahar sabahı
Bir kara haber duyuldu taa! uzaklardan.
Hançer gibi saplandı yüreklere
Ağıt yaktı rüzgar, yas tuttu dağlar.
Boyun eğdi yere kadar kasımpatılar
Dost düşman ağladı, Cihan üzüldü.
Dediler ki, bu gün 'Atatürk öldü'.