Bir sonbahar kadar yalnızım.
Bir yazsonu; işte 21 Eylül ve sonra takvimdeki sonbaharın başlangıcı. Yaşamımızdaki, sonbaharlardan biri daha... Kırılan ışıklar, yüreğinize birer hüzün okları olarak saplanır.
Belki de Eros’un intikam oklarıdır bunlar.
Bir İstanbul griliğinde, eflatunun mavi sularda dans ettiği bir Boğaz yalnızlığında yürürken, başıma bir yaprak düştü, sararmıştı.
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta