Bir Sonbahar Günü Şiiri - Gökhan Erdoğan

Derinden yaşıyorum bu günü
İçim dolu yüreğim yaralı
Bir şeyler söylemek,
Haykırmak,
Feryat etmek istiyorum

Yapamıyorum...

Pişmanlığı,
Öfkeyi,
Acıyı yaşıyorum bu gün

Gözlerin ah o gözlerin yakmıştı yüreğimi
Bir yıl önce bu zamanlar
Sonbahardı
Dışarı ayaz

İçime düşen o kıvılcım
Bir gün yangına dönüşecek
Beni benden edecek
Nereden bilirdim

Geçen bir yılın ardından
Güneş üçyüzaltmışbeş kez doğdu, battı
Ben dilek tutardım gün doğarken
Batan her güneş yıkardı dileklerimi

Artık dilek tutamıyorum
Çünkü biliyorum dönmeyeceğini
Senden kalan tek yadigar bana
Yokluğun, yokluğun

Ben bugünü derinden yaşıyorum
Düşünüyorum uzaklara ait hayallerimi
Umutlarım yeniden filizleniyor
Ben yeniden doğuyorum

Birde yaşattıklarını düşünüyorum da
Adını rüzgara teslim etmek geliyor içimden
Ve kalbimden sonsuza dek simek
Yapamıyorum...

Bu sensiz geçen ilk ve sonbaharım
Yine bir yangın yine yanıyorum
Ama artık ne gözlerin ne sen
Sensizlik yakıyor beni

Hasretin
Özlemin
Yokluğun yakıyor