Bir son yaz akşamında, esiyor hafifçe rüzgar,
Aleyna’nın gözlerinde kaybolur denizler, dağlar.
Gönlüne düşer Süleyman, bir şiir gibi sessiz,
İçinden geçenleri bilmez, sadece hissederiz.
Sahilde ayak izleri, ikisinin adı yan yana,
Kumlara yazılır düşler, silinse de zamanla.
Bir gülüş, bir bakış yeter, kalplerde yankılanır,
Aleyna ve Süleyman, sevdayla anılır.
Yıldızlar şahit olur, her dokunuş, her söz,
Bir son yazın hatırası, içimizde bir köz.
Belki kışa döner dünya, belki yollar ayrılır,
Ama bu yaz, bu sevda, hiç unutulmaz, kalır.
Kayıt Tarihi : 2.5.2025 23:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!