karanlıkların gölgesinde
hatırladığım bir şarkı bir beste
sunulur deste deste
alıp verdiğim her nefeste
irkilirim bir sesle.
bak gözlerin derinliğinde
hatta yüreğinle
sonsuz evreni yaratmış yaratan
dengeyi kurmuş azameti muazzam
her şey güzel olana ve ışığa bakıyor
alemi kendi içinde
kendine aşık bir denge
ne ilerisi ne gerisi var
azalan çoğalıyor çoğalan azalıyor
iç içe ve muhtaç birbirine.
yaratan göz vermiş bir ışık vermiş
renkten nurlar
güneş vermiş geceyi vermiş gündüzü vermiş ayar vermiş rahmet olanı gör diye
iç sızlıyor evrende soğuk her taraf
doğ güneşim ısıt beni
ver Allah'ım
yetim yüreklere
kimsesizlere
gariplere
üşüyenlere
çaresizlere
ve
bütün yarattıklarına
devasa
şefkat pınarından
bir sıcak sevgi
Kayıt Tarihi : 8.1.2019 20:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!