Bir Sevdaya Vurgunum Şiiri - İrfan Karad ...

Mayısın yorgun sıcağında
Düşlerime sarılmış kendi halimde
Yorgun gözlerimin isteksiz bakışlarında
Uzakta bulutların ardından göz kırpan
Güneş el ediyor bedenime
Ben yorgunum.

Hafiften bir rüzgar esiyor
Karlı tepelerden aldığı kar soğuğunu
Üflüyor yanaklarıma
Titre ve kendine dön diyor
Ürpertiler vuruyor bedenime
Sular akıyor derelerden dolu dizgin
Ben dinginim.

Uzaklar bana yakın
Ben uzağındayım yakının
Ki yorgunum durgunum
Hem yakına hem uzağa vurgunum
İçindeyim zamanın dünde yitik
Yarında ümit
İçimde bir yerlerede sürgünüm.

Bir yolcuyum
Erişilmez menzillerin yolcusu
Yıldızsız gecelerin güneşsiz gündüzlerin
Ve hansız yolcuların hancısı
Sırtımda hançer yarası
Yüreğimde kurşun
Bir sevdaya vurgunum.